نمونه متن کتاب وسعت رزق:

 

یکی از اصحاب حضرت علی (ع) نقل می کند: روزی نزد امیرالموئمنین (ع) نشسته بودم که عربی وادر شد یا امیرالموئمنین ! من مرد عیالمند و فقیری هستم و مالی که زندگی مرا کفایت کند ندارم. حضرت فرمودند: ای برادر عرب! چرا استغفار نمی کنی تا حالت نیکو شود؟ عرض کرد: زیاد استغفار می کنم، اما تغیری در زندگی ام پیدا نشده است. حضرت فرمودند: ای برادر عرب!

خدای متعال می فرماید: اِستغفروا ربکم اِنّه کانَ غَفّارا یُرسِلِ السَّماءَ عَلَیکُم مِدرارا وَ یُمدِدکُم بِاموال وَ بَنینَ وَ یَجعَل لَکُم جَنّات وَ یَجعَل لَکُم اَنهارا.

به درگاه خداوند توبه کنید و آکمرزش طلبید که او بسیار آمرزنده است. (استغفار کنید) تا رحمت فراوانش را بر شما فرود آورد و شما را با ثروت و اولاد مدد فرماید. و باغ ها و نهرهای جاری به شما عطا کند. یعنی چون به گناه بودن بعضی از اعمالت آگاه نیستی استغفار تو ناقص است؛ زیرا از آن ها استغفار نمی کنی و نتیجه نمی گیری. سپس فرمود: اینک به تو استغفاری می آموزم که اگر آن را هنگام خواب بخوانی خدا به تو وسعت رزق عطا فرماید. دعا را نوشته، به اعرابی داده و فرمودند: شب، قبل از خوابیدن، این استغفار را بخوان و گریه کن و اگر اشک جاری نشد تباکی کن.

امام حسین (ع) فرمود: سال بعد اعرابی به خدمت حضرت آمد و عرض کرد: یا امیرالموئمنین! خداوند به من نعمت های زیادی عطا فرمود: شتران و گوسفندان آن قدر زیاد شده اند که محلی برای نگه داری آن ها ندارم. آن حضرت فرمودند: ای برادر عرب! قسم به آن خدایی که محمد (ص) را به نبوت برگزید، بنده ای نیست که با این دعا به درگاه خدا استغفار نکند، مگر اینکه خدای متعال به برکت آن، گناهانش را آمرزیده، حوائجش را برآورده و به مال و اولادش فراوانی و برکت عطا فرماید. ( صفحه 7 تا 9 )