محبوب بی‌همتا! من بر آنم برای رها شدن از دامی که دنیا برایم گسترده، به جای بازیچه شدن، با دوستان تو بازی کنم. می‌دانم در خانه‌ام کسی از کودکم به تو نزدیکتر نیست. کودکم بوی تو را می‌دهد. من با کودکم بازی می‌کنم تا از بند کوچک بودنم رها شده و با نزدیک شدن به تو طعم بزرگ بودن را بچشم.

کمکم کن بزرگ شوم به اندازه‌ای که شایستۀ نام انسان گردم. آمین.

[کتاب منِ دیگرِ ما]

استاد عباسی