این نوشتار از دو فصل تشکیل شده است. در فصل نخست به ویژگی‌های سیاست‌گذاری مطلوب جمعیت پرداخته شده است. در این فصل دیدگاه‌های مطرح شده پیرامون «افزایش جمعیت» در قالب رویکردهای سه‌گانه «افزایش به مثابه افزایش جویندگان رفاه»، «افزایش جمعیت به مثابه افزایش نیروی انسانی در خدمت توسعه» و «افزایش جمعیت به مثابه افزایش یا شیعیان» طبقه بندی شده است.

در فصل دوم به راه‌حل‌های افزایش جمعیت در ایران با تاکید بر مسئله تمرکززدایی توجه شده و با این پرسش آغاز شده است که: راه‌حل افزایش جمعیت در ایران چیست؟ این راه‌حل در شرایطی جستجو می‌شود که تمرکز جمعیت مهم‌ترین عامل قیمت سرسام‌آور مسکن، آلودگی شدید هوا، استرس‌های فراوان روزانه، خستگی خارج از حد تصور شهروندان به دلیل مشکلات حمل و نقل شهری و موارد مشابه در کلان شهرها است.