زهرا سیاح در جلسه هم‌انديشي «جمعیت و سالمندی» که توسط جمعيت بانوان فرهيخته اداره کل تبلیغات اسلامی خراسان رضوي برگزار شد گفت: در دهه 40 نرخ باروری نزدیک به چهل درصد بود اما پس از آن با تبلیغات دشمن، در سال 79 این عدد کاهش یافت و برای هر خانواده 1.67 فرزند به ثبت رسید که جای تأسف دارد. اهم مطالب طرح شده در این نشست بدین شرح است:

 

• این طور نیست که مادر سال 93 رشد جمعیتی نداشتیم اما درصد آن بسیار پایین است و برای مثال با این روند، جمعیت از 75 میلیون به 85 میلیون خواهد رسید و این رقم برای کشور ما پایین است. این وضع در روستاها نیز وجود دارد و جمعیت روستایی ما از صفر پائین‌تر رفته و حدود 30 روستای ایران خالی از سکنه شده است که این نشان از افت جمعیتی دارد.

 

• ما در دهه شصت شاهد یک رشد جمعیتی بودیم و افزایش تولد را داشتیم و امروز همان دهه شصتی‌ها در دوران باروری هستند که اگرحداقل اندازه خودشان باروری داشته باشند، نمودار جمعیتی باید عدد خیلی بالاتری را نشان بدهد که اینطور نشده است.

 

• در سال 65 زنان بارورحدود ده میلیون نفر بود با تعداد قابل توجهی تولد نوزاد؛ اما در سال بعد تعداد زنان در سن باروری دو برابر شد اما با این تفاوت که تعداد متولدین به نصف رسید.

 

• در تهران متوسط بارداری و تولد اولاد به سختی 1.1 می‌رسد البته باید توجه کرد که نرخ باروری در تمام دنیا کم شده و به 30 درصد رسیده، اما در ایران این رقم بیش از دو برابر است و چیزی در حدود 70 درصد است.

 

• در قانون برنامه اول توسعه پیش‌بینی شده بود که نرخ باروری از 6.4 فرزند به 4 فرزند در سال 90 برسد اما ما در سال 71 به این هدف رسیدیم یعنی این کاهش جمعیت برنامه‌ریزی شده، بیست سال زودتر به اجرا رسید.

 

• ایران قطب جراحی‌های عقیم سازی قرار گرفته است. نرخ تک فرزندی در جامعه ما از عدد 34 درصد گذشته و این حاکی از آن است که نصف جامعه ما یا فرزند ندارند و یا تک فرزندی هستند.

 

• با توجه به آمار سازمان‌های معروف دنیا، جمعیت ایران تا سال 1480 در بهترین حالت به 120 میلیون نفر می رسد و این یعنی این که ما در این سال بسیار کم جمعیت هستیم که تعدادی بالایی از آنان را نیز سالمندان تشکيل می‌دهند.

 

• دشمن سعی دارد با استفاده از موضوع فمینیسم در کشورهای جهان سوم به بحران جمعیت دامن بزند. در کشورهای غربی سیاست‌های افزایش جمعیت وجود دارد و خانواده‌ها را به داشتن فرزند بیشتر تشویق می‌کنند اما این سیاست در کشور ما برعکس اجرا می شود و سعی در کاهش جمعیت دارند زیرا از آن به خوبی استفاده می‌کنند.

 

• رژیم صهیونستی که از تولیدکننده‌های بهترین موادضد بارداری است خود اصلا مصرف کننده نیست و در آنجا به زن یهودی که دارای هشت فرزند باشد هدیه و امتیاز تعلق می‌گیرد و از آن به عنوان بهترین زن یهود نام برده می‌شود.

 

•  تلاش در جهت کم کردن جمعیت از چند بُعد صورت می‌گیرد. یکی از این ابعاد، بدون اسلحه و از طریق ترویج بیماری هایی مانند ایدز و غیره است که خود آنان باعث بوجود آمدن این آلودگی‌ها شده‌است که البته هزینه داروهای این بیماری‌ها نیز بسیار زیاد است.

 

• نگاه به کاهش بارداری یک نگاه بریده از آخرت است و نگرش توحیدی اقتضا می‌کند تا انسان متدین همه چیز را حاصل فعلیت خدا بداند و هرچه اتفاق می افتد را از طرف او بداند اما در جامعه ما استفاده از تعبیر، بارداری ناخواسته بسیار زیاد است و فراگیری این نگاه یعنی فاصله گرفتن از نگاه توحیدی.
  
  خیلی از افراد علت عدم فرزندآوری خود را مسائل حیثیتی بیان می‌کنند که این همان "خشیه املاق" است و همچنین بسیاری از روشهای جلوگیری از بارداری می تواند مصداق همین باشد.

 

• آمار وازکتومی در ایران 3.8 برابر وازکوتومی دنیاست که این علاوه بر داشتن ضرر برای بدن یک فعل حرام نیز می باشد.
  
  امروزه در دنیا، عمل سزارین در علم پزشکی، برای پزشک و بیمارستان یک نوع شکست محسوب می شود و آنها سعی دارند که آمار این نوع عمل را پایین بیاورند و زایمان را به طور طبیعی انجام دهند.
   
• نرخ سقط جنین در کشور ما بسیار بالا است. یک سوم بارداری‌های ما ناخواسته است و در سال 90 سقط جنین بالغ بر 300 هزار سقط جنین صورت گرفته که از این تعداد فقط 500 سقط قانونی و دارای مجوز بوده است.
  
  هر 5 سال که در این مقوله دیرتر عمل کنیم بین 6 تا 14 میلیون جمعیت بالقوه را از دست می‌دهیم و از امروز باید برای هرکودکی که متولد می‌شود، برنامه ریزی دقیقی در حوزه ازدواج و مسکن داشته باشیم تا در آینده دچار مشکل نشوند.

 

• امروز ما در پیک نرخ باروری هستیم و اگر از این قشر جوان و بارور استفاده نکنیم پنجره جمعتی ما در سال 1415 بسته می‌شود و ما با یک جمعیت اندک و سالخورده در آینده روبرو هستیم.

 

• برای رفع مشکل جمعتی باید به زیر ساخت ها مانند موانع اقتصادی،بالابودن هزینه‌ها و تحقیر جایگاه مادر جامعه و مصرف گرایی توجه کرد اما نباید  صبر کرد تا زیرساخت‌ها درست شود و سپس به فکر افزایش جمعیت افتاد زیرا دیگر جامعه توان رویارویی با این پدیده را نخواهد داشت.

 

منبع: مهر