در سبک زندگی اسلامی توصیه شده است که باید برای عروسی مراسمی برگزار شود، و این که این مراسم، باید مراسم شادی باشد و البته این مراسم شاد، نباید به گناه آلوده شود. شادی مساوی با گناه نیست. این گناه ممکن است اسراف در خرج و مخارج عروسی باشد و یا اینکه اختلاط زن و مرد و رقص و استفاده از موسیقی حرام و... . مهم این است که این جشن که مبدأ زندگی مشترک طرفین است به گناه آلوده نشده و زندگی آنها با گناه آغاز نشود.
در سبک زندگی دینی مراسم جشن و شادی برای عروسی توصیه شده است، صورت پذیرایی از مردم و دادن ولیمه هم توصیه شده است، اما مشروط به اینکه اسرافی صورت نگیرد که اسراف در هر زمینه ای باشد حرام است. اسراف یعنی نعمت های خدا را جایی هزینه کنیم که مفید و معقول نیست. هزینه های نامعقول ناشی از چشم و هم چشمی برای خرید لباس، جواهرات، ولیمه و سایر مخارج زائد، همگی اسراف بوده و حرام است بعضی افراد حرام های دیگری را هم به آن اضافه میکنند مثل رقص و موسیقی حرام. از نگاه شرعی مخارج عروسی و تأمین ولیمه و... بر عهده ی مرد است و نه خانواده و پدر او و ممکن است طبق عرف، خانواده ها هم کمک کنند که باید از آنها سپاسگزار بود؛ چون در این مورد وظیفه ای بر عهده ی آنها نیست.
در این رابطه احادیث زیر را ببینیم:
پیامبر اکرم(ص): روز جمعه روز خواستگاری و روز ازدواج کردن است.
رسول خدا(ص): ازدواج را آشکار و علنی بین خودتان برگزار کنید و برای آن دف بزنید.
پیامبر اسلام(ص): عروس هایتان را درشب به خانه ببرید و هنگام روز ولیمه بدهید.