پسر 8 ساله ام در دوستیابی ضعیف است و وقتی دوستی مییابد، به راحتی او را از دست میدهد. چه کنم؟
- به عقاید کودک خود در انتخاب دوست، احترام بگذارید. او را هرگز به دوستی با کودک دیگر وا ندارید.
- به او القا نکنید که در دوستیابی ناتوان است و به او نقش بی عرضه ندهید.
برای ایجاد زمینه ی دوستیابی از راه کارهای ذیل بهره ببرید:
- ارتباط خود را با نزدیکان بیشتر کنید تا فرصت بیشتری برای انتخاب دوستان متناسب با روحیاتش به دست آورد.
- همه یا برخی از هم کلاسی هایش را به مناسبت هایی به منزل خود دعوت کنید.
- او را به شرکت در برنامه های جنبی مدرسه و فعالیتهای گروهی چون روزنامه ی دیواری، اجرای مراسم، تئاتر و... و حضور در اردوها تشویق کنید.
- ثبت نام کودک در کلاسهای ورزشی، هنری و... میتواند زمینه ساز دوستیابی او شود؛ البته به سلامت محیط این گونه کلاسها توجه داشته باشید.
- دعوت از یکی از همسالان نزدیکان برای گذراندن تعطیلات آخر هفته در منزل شما یا در یک مسافرت کوتاه مدت، ممکن است کودک شما را به او علاقه مند کند و با او دوست شود.
در صورت ناسازگاری با دوست، حساسیت نشان ندهید. این روحیه ی کودکان بین 4 تا 8 ساله است که با دوست خود ارتباط یک طرفه برقرار، و به راحتی قهر میکنند. این کودکان، امروز دوستان گرمابه و گلستان، و فردا دشمنان خونیاند. آنان به تأثیر رفتارشان بر دوست چندان اهمیت نمیدهند و دوستی را رابطه ای دامنه دار نمیبینند.
- برای ایجاد سازگاری، بکوشید خودتان الگوی خوبی باشید و با دوستانتان بی دلیل قطع رابطه نکنید. خوردنی بیشتری را در اختیار فرزندتان بگذارید تا با دوست خود به صورت مشترک استفاده کند.
- با بیانی نرم و در موقعیتهای عاطفی (ر.ک: پرسش 19) برخورد خوب با دوست را به او بیاموزید، و ارزش دوست خوب را برایش تبیین کنید تا بداند که انسان بدون دوست، غریب است.
امام علی (ع) میفرماید: الغریب من لم یکن له حبیب
غریب، کسی است که دوستی ندارد.
- در صورت استمرار دوستی کودکتان، از تشویق و تحسین او غافل نشوید.
منبع: نسیم مهر، حسین دهنوی، جلد 1
