دل نوشته ای با جوانان متدیّن و مردم مسلمان کشور عزیزمان
سالخوردگی جمعیّت با همة تبعات سنگین مالی و غیر مالی که برای کشورها و نسل های جوان آینده خواهد داشت ، یکی از ده ها آفت کاهش جمعیّت است. کاهش جمعیّت در سنّ کار ، افزایش مهاجران خارجی و از همه مهم تر تهدیدهای فرهنگی و امنیّتی، آسیب های قابل پیش بینی و مهمّی هستندکه باید مورد توجّه مسؤلین و مردم قرار گیرد.
وظیفه مردم متعهّد و مسلمانان به خصوص جوانان هوشیار ، آگاهی از موقعیّت جمعیّتی کشور در آینده و همّت برای پیشگیری از آسیب های آن از طریق ازدواج به موقع و فرزندآوری و رشد باروری بیشتر می باشد.
بگذارید درد دلی دوستانه داشته باشیم با جوانانی که ولایت مداری را اساس زندگی خود دانسته و ولایت مداری را به تبعیّت بی چون و چرا از دستورات ولی امر معنا می کنند.آن ها که شعارشان خطاب به رهبری این است:" از تو به یک اشارت از ما به سر دویدن " . عزیزان! به جرأت می توان گفت امروز ولایت مداری ما وارد یک مرحلة جدیدی شده است. شاید از وقتی که مقام معظّم رهبری ردای ولایت را بر تن کرده اند تا امروز ، هیچ گاه ما این طور محک نخورده باشیم. چند سال است که مقام معظّم رهبری به مسئلة افزایش جمعیّت تأکید می کنند. بر اساس تعریفی که ما از ولایت مداری داریم ، همه ی ما بی چون و چرا باید به دستور ایشان عمل می کردیم. چرا بسیاری از ما هنوز هم با دیدة تردید به اجرایی کردن این دستور رهبری نگاه می کنیم؟ نکند عافیت طلبی بر ما هم غلبه کرده و منتظر هستیم تمام زمینه های معمول در این مسیر فراهم شود و بعد به این دستور عمل کنیم؟ وقتی ولیّ فقیه ، حرف هایی مطابق میلمان می زند و ما هم لبّیک می گوییم هنری نکرده ایم. هنر آن است که ولیّ ما حرفی خلاف میل ما بزند که رفاه و آسایشی را که بدان عادت کرده ایم تحت تأثیر قرار دهد؛ و ما بدون چون و چرا بگوییم چشم. مگر انتقاد ما به بسیاری از افرادی که در مقابل فرامین رهبری می ایستند و مقاومت می کنند این نیست که به جای تبعیّت بی چون و چرا بهانه تراشی می کنند؟
چه کسی تردید دارد که رهبری دستور داده اند باید از این حالت یکی دو تا بچّه بیرون بیاییم؟ مگر رهبری نگران پیری جمعیّت نیستند؟ اگر ولایت مداران از این فرمان و دغدغه رهبری خبر ندارند که جای بسی تأسّف است. اگر هم خبر دارند و توجّه نمی کنند ، تأسّف دو صد چندان می شود. کسانی که ازدواج کرده اند ، چه اندازه خود را مخاطب این حرف دانسته اند؟
خانم می گوید حالا بعد از لیسانس که فوق لیسانس را گرفتم و دکترا هم شرکت کردم و از پایان نامه دکترا هم دفاع کردم و یک سالی هم استراحت کردم ، به فرزند هم فکر می کنم. آقا می گوید ما در همین یکی هم مانده ایم ، به جای اینکه بچّه بیاوریم و خودم را درگیر او کنم، می روم روی بچّه های مردم کار فرهنگی می کنم ، بچّه که بیاید دست و پایم را می گیرد.
تاریخ اسلام پر از مصلحت سنجی هایی است که به خاطر آن اولیای الهی تنها ماندند. ما نباید بگذاریم مصلحت سنجی های عافیت طلبانه کاری کند که در تاریخ از ما به بدی یاد شود. کسانی هم که ازدواج نکره و به بهانه های واهی ازدواج را به تأخیر می اندازند، باید هر چه سریع تر سنگ های بهانه را از راه ازدواج برداشته و زودتر وارد مسیر فرزند آوری شوند.
امروز روز امتحان ماست.مراقب باشیم عافیت طلبی و مصلحت تراشی ، ما را در این امتحان بزرگ مردود نکند.
و در پایان سخنی با مسئولین دولت
وظیفة مسئولان ، شناخت مشکلات ، نیازها و مسائل پیش روی سیاست گذاری ، برنامه ریزی ، بررسی راهکارهای مؤثر و اقدامات جدّی برای جلوگیری از ادامه کاهش جمعیّت است.
امروز شایسته نیست که بعد از این همه انذار و تحذیر رهبر امّت باز هم هنوز برخی سیاست های تحدید جمعیّت در گوشه و کنار در حال اجرا باشد. لازم و ضروری است که مسئولین دولتی و مجلس در اقدامی منسجم و راهبردی تمام قوای خود را در تشریع قوانین و مقرّرات مناسب مجتمع نموده و با جدّیت موضوع تحقّق ایران چند صد میلیونی را دنبال نمایند.