نوشته زیر برگرفته از کتاب «نسیم مهر» (متن پیاده شده برنامه پرسش و پاسخ رادیویی استاد حسین دهنوی) می باشد.
جواب:
تعیین جنسیت فرزند، از قدرت بشر خارج است و به دست توانای خداوند بزرگ انجام می شود. یک جفت کروموزوم جنسی در زن، یکسان (XX)، و در مرد متفاوت (XY) است. زن در هر صورت، کروموزوم X را به فرزندش می دهد؛ ولی مرد ممکن است کروموزوم X یا Y را به او اهدا کند که در صورت اول، فرزند، دختر می شود و در صورت دوم، پسر خواهد شد؛ پس شما نمی توانید در تعیین جنس فرزند خود دخالت کنید؛ اما با رعایت نکاتی می توانید بر احتمال پسر یا دختر بودن فرزند بیفزایید.
جواب:
بله، برای این امر راهکارهایی علمی وجود دارد و مهم ترین عامل، «اسیدی بودن» فضای انعقاد نطفه است که در این صورت، زمینه برای حرکت اسپرم های ماده (کروموزوم X) فراهم می شود و احتمال دختر شدن فرزند افزایش می یابد.
عوامل ذیل در دختر شدن فرزند مؤثرند:
1. عدم تحریک زن:
اگر عمل زناشویی، بدون تحریک زن انجام شود، فضای مهبل اسیدی می شود و احتمال دختر شدن فرزند در این فضا به جهت حرکت اسپرم های ماده بیشتر است.
2. کم نطفگی مرد:
اگر 4 یا 5 روز قبل از تخمک گذاری، عمل زناشویی بیشتر انجام شود، توانایی اسپرم های نر تا رسیدن تخمک از بین می رود و در نتیجه، حرکت اسپرم های ماده بیشتر خواهد شد.
3. قرار گرفتن اسپرم ها درون مهبل:
با توجه به اسیدی بودن درون مهبل، اگر اسپرم ها آن جا قرار گیرند، باید در فضای اسیدی شنا کنند تا خود را به دهانه رحم برسانند و در این فضا، اسپرم های ماده، بهتر حرکت می کنند.
4. انعقاد نطفه در سنین بالاتر:
تعداد اسپرم های برخی مردان در سنین بالاتر کاهش می یابد و این کاهش به ضرر اسپرم های نر است. در زنان مسن تر نیز ترشحات قلیایی دهانه رحم کاهش می یابد و این کاهش، زمینه مساعدی را برای تولید دختر فراهم می سازد.
5. شست و شوی اسیدی مهبل:
اگر زن، قبل از نزدیکی، درون مهبل را با محلولی از 2 قاشق غذاخوری سرکه سفید در حدود یک لیتر آب شست و شو دهد، محیط مهبل اسیدی و احتمال دختر شدن فرزند بیشتر می شود ( این شست و شو بی ضرر است).
جواب:
بله، برای این امر، راهکارهایی علمی وجود دارد و مهم ترین عامل، «قلیایی بودن» فضای انعقاد نطفه است که در این صورت، زمینه برای حرکت اسپرم های نر فراهم می شود و احتمال پسر شدن فرزند افزایش می یابد.
عوامل ذیل در پسر شدن فرزند مؤثرند:
1. تحریک زن:
تحریک زن، قبل از عمل زناشویی و رسیدن او به ارگاسم (اوج لذت جنسی) سبب قلیایی شدن مهبل می شود و در این محیط، فعالیت اسپرماتوزئید که حامل جنس مذکر است، بیشتر خواهد بود.
2. دمای بالای بدن زن:
زمانی که دمای بدن زن از روزهای دیگر بیشتر باشد (حدود یک هفته پس از پاک شدن از عادت ماهانه)، روز قبل از آن، عمل تخمک گذاری صورت گرفته است و اگر نزدیکی و انعقاد نطفه در این زمان انجام شود، احتمال پسر شدن فرزند افزایش می یابد؛ زیرا در این زمان، مایع درون دهانه رحم 10 برابر می شود که بسیار قلیایی است.
راه های تشخیص دقیق زمان تخمک گذاری؛ دماسنج، سونوگرافی، و درد زیر شکم (در حدود 20 درصد از بانوان) است. این درد به سبب پرتاب تخمک از درون کیسه به خارج احساس می شود.
3. خودداری از عمل زناشویی:
اگر مرد، از آغاز عادت ماهانه تا روز تخمک گذاری از نزدیکی با همسر خود بپرهیزد، باعث افزایش اسپرم ها می شود و افزایش تعداد اسپرم ها به نفع اسپرم های نر است.
4. قرار گرفتن اسپرم ها در مدخل رحم:
با توجه به قلیایی بودن ترشحات درون دهانه رحم، اگر نزدیکی به گونه ای انجام گیرد که اسپرم ها در مدخل رحم قرار گیرند، تحرک اسپرم های نر بیشتر می شود و احتمال پسر دار شدن افزایش می یابد.
5. شست و شوی قلیایی مهبل:
اگر زن، قبل از عمل زناشویی، درون مهبل را با محلولی از 2 قاشق غذاخوری جوش شیرین در حدود یک لیتر آب شست و شو دهد، محیط مهبل قلیایی، و احتمال پسر شدن فرزند بیشتر می شود (این شست و شو ضرری ندارد).
________________________
پی نوشت:
[1] ـ کلینی، کافی، ج6، ص 11.
[2] ـ همان.
[3] ـ محسن کاظمی، چگونه فرزند نابغه داشته باشیم، ص 39 و 40.
منبع:
نسیم مهر، جلد 2، پرسش و پاسخ تربیت کودک و نوجوان؛ حسین دهنوی