بیان نظریّة استاد علّامه آیت الله سید حسن ضیائی در درمان بیماری قند خون ( دیابت نوع 1 و2 ):
دیابت یک اختلال در سوخت و ساز (متابولیسم) بدن است که در آن یا انسولین به میزان کافی در بدن وجود ندارد، و یا انسولین موجود قادر نیست تا وظیفۀ خود را به درستی انجام دهد و در نتیجه به عِلّتِ وجود مقاومت در برابر آن، قند خون بالا می رود.
علائم عمومی دیابت: 1ـ پُر‌نوشی (که بدنبالش پُر ادراری اتّفاق بیفتد)، 2ـ پُر‌ادراری، 3ـ پُر‌خوری، 4ـ پُر‌عَرَقی (عرق ریزش زیاد)
مواردی که باید پرهیز شود:
1ـ اسانس‌های شیمیایی (آبمیوه‌های شیمیایی، نوشابه‌‌های گازدار، بستنی‌های صنعتی و ...)
2ـ مواد قندی شیمیایی (قند، شکر، شیرینی‌جات قنادی ها و...).
3ـ نان سفید، کیک و بیسکویت سفید، نان ساندویچی، برنج سفید، نخورید (لذا نان باید تنوری و برشته و به همراه سبوسش باشد؛ برنج و ماکارانی و کوکو سیب زمینی را نیز باید با شلتوک پودر شده بخورید).
4ـ خُرما (اگر کسی قند خونش از 200 بالاتر نیست، میتواند در 24 ساعت 2 تا 3 عدد خرما بخورد).
5ـ به پلاستیک دست زدن و در ظروف پلاستیکی غذا و آشامیدنی خوردن
6ـ میوۀ موز (از میان میوه‌ها، موز قند و چربی اش بسیار بالا است).
7ـ خوردن چربی‌های با ترانس‌بالا (روغن جامد، موز، غذاهای پُر چرب، کیک‌خامه‌ای، خامه، سرشیر، کلّه پاچه، جگرسیاه، سرخ‌کردنی،تف دادنی، بو دادنی، ته دیگ). 8ـ پرخوری و کم تحرکی
9ـ آب بسیار سرد (به اصطلاح عرفی آب تَگَری)، 10ـ شام دیر وقت خوردن
10ـ‌خواب بین‌الطّلوعین.(لذا بین‌الطلوعین نخوابید‌و نیم‌ساعت راه بروید)
11ـ بیمار دیابتی کمتر از سه روز، با همسر حلالش مجامعت نکند، (بلکه هفته‌ای یکبار یا دو هفته یکبار مجامعت با همسر حلالش کند).
12ـ خود إرضائی جنسی(استمناء در پسران و استشهاء در دختران) حرام است و گناه کبیره، و 23 بیماری می آورد (از جمله دیابت نوع 2) لذا این گناه را انجام ندهد.
تذکّر: دیابت میتواند دردهای عصبی ایجاد کند.
توجّه: برای پیشگیری از دیابت و قند خون، میوۀ انار رسیدۀ طبیعی بخورید.
درمان: بعد از پرهیز صحیح یا همزمان با آن، بایستی اقدام به کاهش قند خون کرد؛ لذا باید نگاه به سنّ بیمار و نوع مزاج و مقدار قند خون کرد و سپس به موارد ذیل عمل کرد (تذکّر: چندین مورد از موارد ذیل را عمل فرمایید کافی است، لازم نیست به همۀ موارد کاهش قند خون عمل کنید):
1ـ بهترین کاهش دهندۀ قند خون روزۀ شرعی گرفتن است.
2ـ دوعدد بادام تلخ صبح ناشتا یا با غذا بخورید.
3ـ کاهو (بدون سُس) به همراه غذا
4ـ کرفس خام شب قبل از خواب
5ـ روزی یک عدد کدو‌مسمّی به همراه پوستش
6ـ زیتون خوراکیِ سِفت و شفّاف
7ـ پیاده روی روزی 30 دقیقه تا یک ساعت [صبح ناشتا (اوّل آفتاب) و شب بعد از شام].
8ـ توت (مخصوصا توتِ خشک)، توت فرنگی، تمشک
9ـ شلغم(بشرطی کم‌کاری‌تیروئید نداشته‌باشد)
10ـ میوۀ لوبیا (پیله) و پوست دانۀ لوبیا
11ـ سیرِ خام، 12ـ پیازچه، 13ـ موسیر
14ـ گلابی، گیلاس، زردک (هویج رسمی= هویج زرد)
15ـ پیاز خام یک عدد متوسط در 24 ساعت، یا جوشاندۀ پیاز گیاه سیر
16ـ سبزی شبلیله و تخم آن، 17ـ تُرب
18ـ خیار بوته‌ای تازه (مغز آن به همراه تلخۀ آن) و تخم خیار
19ـ خوردن یک عدد سیب ضرری برای دیابتی ندارد بلکه مفرّح قلب است و همچنین خوردن ترشی سیب
20ـ در سرد مزاجان سبزی خُرفه بهتر جواب می دهد و وابستگی آنها را به أنسولین تزریقی را قطع می نماید.
21ـ ریشه و برگ و گُلِ کاسنی
22ـ عصارۀ ترتیزک یا شاهی آبی
23ـ مَنّ= شَحمَة الأرض= قارچ خوراکی بیابانی= دُنبلان کوهی، بعنوان ناهار یا ریز مغذّی بخورید
24ـ در سرد مزاجان دمکردۀ برگ گردو (هر بار 7 گرم از برگ) و چهار پَرِ وسطِ مغز گردو برای کاهش قند خون مفید است و خوردن مغز گردو برای دیابتی مضرّ نیست
25ـ در سرد مزاجان دمکردۀ گُل کلپوره و برگ آن و خوردن عرق کلپوره (بدون إسانس)، کاهش دهندۀ قویّ قندخون است
26ـ گزنه یکی از بهترین داروهای کاهش دهندۀ قند خون است و خونساز است.
27ـ کنگرِ فرنگی (حتّی در دیابتی که نارسایی کبدی دارد، و کم کاری تیروئید دارد)
28ـ جوشاندۀ میوۀ آمله
29ـ عنّاب+ آلوبخارا+ تمر هندی بدون نمک+ آلوچه، از هر کدام نیم کیلو، در 2 کیلو آب خیسانده شود و دانه های آنها را بیرون بریزید سپس با هم مخلوط کرده، برای کاهش قند خون گرم مزاجان بسیار مفید است (سه فائدۀ دیگر نیز دارد مانند درمان یبوست و رقیق کنندۀ خون و ضدّ لختۀ خون)
30ـ‌خوردن یک‌قاشق‌مربّاخوری پودرهستۀخرما
31ـ تره فرنگی (به شرطی‌که بیماری تیروئید نداشته باشد)
32ـ دمکردۀ برگ شاه توت، 33ـ جُو سیاه
34ـ علف هفت بند، 35ـ تُرشی سیب زمینی
36ـ مریم گُلی، 37ـ گُلِ قاصد
38ـ گُل تلگرافی، 39ـ انگور تُرش
40ـ دمکردۀ برگ اکالیپتوس روزی نصف استکان و بُخور آن
41ـ غاسول (اُشنان ـ ریشۀ صابونی)، [توجّه: امام صادق علیه السلام فرمودند: اُشنان نخورید لذا باید اشنان را در آب خیسانده سپس بجوشانید و کفِ پا را در آن گذارید (بشرطی‌که حسّاسیت پوستی نداشته باشید)
42ـ دمکردۀ برگ‌آرتیشو (برگ کنگر‌فرنگی)
43ـ دمکردۀ برگ گیاه بابا آدم (برای کاهش سریع قندخون بالا)
44ـ جوشاندۀ یک برگِ شاخ بُزی
45ـ‌جوشاندۀ‌مخلوط‌برگ‌سیاهدار+ برگ‌تمشک
46ـ دمکردۀ تمام گیاه قنطریون صغیر
47ـ صبح ناشتا سرکۀ چغندر
48ـ میوۀ قره قاط زرد [ولی قره قاط سیاه که برای بیماری‌های‌چشمی مانند شبکوری، گلوکوم (آب‌سیاه)، کاتاراکت(آب‌مروارید) هم مفید است] و برگ آن نیز کاهش‌قندخون می‌آورد
49ـ مخلوط پودر عدس‌الملک (دو برابر)+ تخم خُرفِه (دو برابر)+ تخمۀ هندوانۀ حنظل (یک برابر)+ در کپسول خالی 250 میلی گرمی یا 500 میلی گرمی گذارده و میل شود.
50ـ پودر هنداونۀ حنظل را به کفِ پا گذارده. (بشرطی‌که حسّاسیّت پوستی نداشته باشید).
51ـ جین‌سینگ برای بیماری قند، اثر مثبت دارد، متابولیسم قندها و هیدرات‌های کربن در بدن را منظّم می‌کند‌و کمک به درمان خستگی جنسی و کمک به ایجاد نعوظ می‌کند.
درمان‌و کاهش قندخون در بیماران دیابتی که أنسولین تزریق می‌کنند:
1ـ خوردن سبزی خُرفِه به همراه ناهار و شام، 2ـ عصرانه: جوشاندۀ 10 گرم برگ مریم گُلی در 100 گرم سرکه طبیعی، قابلیّت پائین آوردن قند خون در بیماران دیابتی وابسته به أنسولین را دارد.
دیابت حاملگی:
پرهیز شود از: قندهای شیمیایی، نوشابه، آبمیوه های شیمیائی، میوۀ موز، ته دیگ، خامه، سرشیر، کیک خامه‌ای و روغن جامد.
مصرف شود: 1ـ خورشت بامیه، 2ـ آلو بخارا، 3ـ آلوچه، 4ـ تمر هندی، 5ـ زغال أخته بی‌نمک، 6ـ در ماه آخر حاملگی روزی نیم ساعت راه بروید.
(توجّه: در خوردن خرما زیاده‌روی نکیند، تذکّر: برای پیشگیری از دیابت حاملگی، میوۀ انار شیرین رسیدۀ طبیعی بخورید).
زخم پایِ دیابتی‌ها:
درمان در پزشکی جدید: 1ـ اوّلا شستشو با سُرُم نُورمال سالین (سُرُم نمکی)، 2ـ با بِتادین ضدّ عفونی کنید که زخم را خشک می‌کند [توجّه: از بتادین نبایستی زیاد استفاده کنید، سالیان قبل از برای شستشو زخم‌های دیابتی انگشتان پا، 20 دقیقه در محلول ساولُون (یک استکان در نصف آب لگن) می‌گذاشتند که فِعلا از گردونۀ پزشکی خارج شده و کاربرد این‌چنینی ندارد]، 3ـ سپس ژِلِ مخصوص که خاصیّت دِبرید دارد (شستشو دارد)، چرب کنید، 4ـ سپس چسب مخصوص آن‌را می‌زنیم که خاصیّت نفوذ پذیری هوا دارد، تا زخم دیابتی تازه شود، 5ـ سپس از پانسمان مخصوص پای دیابتی (که خاصیّت نقره دارد) استفاده می‌کنیم، 6ـ جهت ترمیم پوست از پماد آنژی پارس استفاده می‌شود.
درمان در پزشکی سنّتی: 1ـ با سرکۀ طبیعی سیب شستشو و ضدّ عفونی می‌نمائیم، و صبر کنید در مجاورت هوا خشک شود، 2ـ سپس پودر زرد چوبۀ خالص روی زخم دیابتی گذاشته (و در 24 ساعت یکبار این پانسمان را عوض کنید)، 3ـ به همراه ناهار و شام کاهو (بدون سُس) بخورید.
4ـ زالو درمانی: زالوهایِ طبّی (3 تا 6 عدد) را روی ورید‌های پشت ساق پا گذاشته و به مدّت 20 دقیقه باشند، 5ـ عسل طبیعی گَوَن، یک قاشق مربّاخوری صبح ناشتا خورده، و به محلّ زخم‌ها بمالید و بگذارید، 6ـ روزی چندبار زخم‌ها را با جوشاندۀ پوست میوۀ بلوط بشوئید.
درمان زخم عُفونی قانقاریا که بخاطر قند نوسانی بالا و یا عدم کنترل قند خون ایجاد شده:
1ـ پانسمان مخلوط عسل (5 واحد)+ روغن زیتون(2 واحد)، 2ـ پانسمان مخلوط عسل(5 واحد)+ نمک(2 واحد)، 3ـ گذاردن پودر زردچوبۀ خالص، 4ـ خوردن کاهو بدون سُس، 5ـ گذاردن شش تا هشت عدد زالوی‌طبّی روی رگ‌های خون‌رسانِ به ناحیۀ زخم، 5ـ روزی چندبار زخم‌ها را با جوشاندۀ پوست میوۀ بلوط بشوئید، 6ـ مخلوط پودر هستۀ خرما (یک قسمت) + پودر زردچوبۀ خالص (یک قسمت) + پودر نقره (نصف قسمت) را با عسل گَوَن مخلوط کرده سپس روی موضع زخم گذارید (روزی یکبار این پانسمان را تعویض کنید)